Überhangmandate

Met mijn leerlingen heb ik het eigenlijk nooit over regeringsleiders uit andere landen. De Nederlandse politiek is soms al ingewikkeld zat. Natuurlijk ging het destijds wel regelmatig over Donald Trump. Zijn fratsen waren zo buiten proportie, dat het zelfs een 15-jarige puber even van zijn gameconsole afhield om op YouTube te kijken wat voor idioots er nu weer was gebeurd.

Het is weer eens wat rustiger op het wereldtoneel. Geen Kim Jong-un die op ontploffen staat, Poetins kostje is voorlopig ook weer gekocht en och wat erg van Afghanistan hè. Als er geen sensatie (meer) is, is het niet nieuwswaardig. Je kunt er de media niet de schuld van geven, als wij er gretig over zouden lezen, dan zouden ze er wel over schrijven. Dus, zonder te spieken, wie is op dit moment de premier van België? Ha!

Je kunt het leerlingen helemaal niet kwalijk nemen dat ze zich niet interesseren voor de wereld om hen heen. Ik durf het aan om te zeggen dat de overgrote meerderheid van Nederland geen idee heeft wie de regeringsleiders van ons o-zo-bevriende buurlanden zijn. Des te mooier is de aandacht die Angela Merkel de afgelopen maanden met haar vertrek heeft gekregen.

Er werd in de Nederlandse media uitgebreid afscheid genomen van “Mutti Merkel”. 16 jaar lang was het zo saai, dat we er op een “Wir schaffen das” na, nauwelijks aandacht aan ons buurland hebben hoeven besteden. Dat levert haar bij onze journalisten nu louter positieve recensies op. De bijvangst van dit afscheid was iets meer aandacht voor de afgelopen Duitse verkiezingen: want wie ging Merkel opvolgen?

Alexander de Croo. Nee, die is al de premier van België geworden. Geeft niks, ik moest het zelf ook even opzoeken. In de tijd dat hij als premier werd aangesteld, had ik het te druk met het volgen van de Amerikaanse verkiezingen. Het blijft toch een beetje het kiezen voor een lekkere serie op Netflix, in plaats van iedere avond weer Nieuwsuur. Het is ook een keer goed geweest.

Wist je overigens dat het Duitse kiessysteem een soort combinatie is van het Amerikaanse kiesstelsel en die van Nederland? Super interessant! Er zijn twee stemformulieren: één is een soort districtenstelsel, de ander alleen maar partijen én dan is ook nog een kiesdrempel.

En dankzij de Überhangmandate staan het aantal zetels ook niet eens vast. Zoek het maar eens op, nauwelijks uit te leggen. Gelukkig vraagt er dan ook geen enkele leerling naar.

Deze column verscheen eerder in het vakblad maatschappij & politiek.