Auteur: Stef van der Linden

Je hebt mensen die zich nooit laten horen en je hebt mensen die zich wel laten horen, maar ongehoord voelen. Het is een minderheid, maar deze groep is ontevreden. Aangestoken door een mislukte radio- of tv-maker die hen volstopt met desinformatie kladden zij het internet vol en komen ze tegenwoordig zo nu en dan bijeen…

Lekker weg in eigen land. Wij zaten in Zeeuws-Vlaanderen. Als je eens goed naar de kaart van Nederland kijkt zie je dat het ‘eiland’ niet eens aan Nederland vastzit. We moesten tol betalen bij de Westerscheldetunnel, alleen op die manier kom je zonder een grens te passeren het eiland binnen. Een soort van entreegeld voor…

De weken staan in het teken van versoepelen. Van in “hele kleine stapjes” terug naar het “normaal”. Op het moment van schrijven zijn de basisscholen net opengegaan en kunnen de contactberoepen weer aan de slag. Ik tel de weken af dat ik zelf weer gezichten kan zien in plaats van de initialen. Gelukkig spreek ik…

Het lastige aan deze column is dat er tussen moment van schrijven en distributie ongeveer zes weken tussen zit. Een lekker actueel scherpe column zit er vaak niet in. Zelfs met de week extra, die ik van eindredacteur Maarten krijg is het maar moeilijk voorspellen waar we het in Nederland over week of vijf over…

M’n vriendin moest weer eens even slikken toen ik zei dat ik erg uitkeek naar de 14e februari en het in plaats van Valentijnsdag om de Docentendag maatschappijleer bleek te gaan. Tsja. Ze verwijt me mij nog wel eens een gebrek aan sensitiviteit en daar heeft ze ook vaak een punt (ja, ze leest de…

Het klinkt misschien vreemd voor iemand die columns schrijft, maar ik heb niet echt een mening. En daarmee bedoel ik een echte mening. Zo’n mening die heel zwart of heel wit is. Of tegenwoordig juist anti-zwart of juist weer anti-wit is. In de Volkskrant riepen de Betrouwbare Mannetjes de afgelopen tien jaar uit tot het…

Sinds vorig schooljaar heb ik een nieuwe teamleider. Hij komt in z’n tweede jaar helemaal op stoom. Hij doet de dingen anders dan we voorheen deden, dat is in het onderwijs altijd even wennen. Zijn uitgangspunt is namelijk: goed onderwijs. Bij elke kwestie roept hij: ‘Terug naar de bedoeling!’ Vervolgens begint hij zijn keuze hardop…

We krijgen bij maatschappijkunde een nieuwe syllabus. Dat was ook wel nodig, want het examenprogramma komt uit 1998 en is in 2008 (!) voor het laatst herzien.

Over onderwijsminister Plasterk wordt wel eens gezegd dat hij zo’n goede minister was, omdat hij het onderwijs met rust liet. Inderdaad, geen domme keuze. Inmiddels zijn we halverwege kabinet Rutte III met Arie Slob. Hij lijkt een voorbeeld aan zijn voorganger te nemen: om maar eens even niets te doen.

Is uw school ook geen pilotschool? Hangt er bij u op school ook niet eens een poster? Wordt er bij u op school ook niet over Curriculum.nu gesproken? Maakt u zich vooral geen zorgen: uw school is niet de enige. En ach, het gaat alleen maar over een nieuw onderwijscurriculum.

Een keer per jaar mag ik aanschuiven bij de redactie van M&P, dan heet het een jaarvergadering en doen we daarna ook nog iets leuks. Een soort teamuitje. Ik heb weinig inbreng in zo’n vergadering, af en toe roep ik iets kritisch of beschouwend. Ik neem mijn rol als columnist wel serieus.

U zult uit de praktijk herkennen dat het de laatste jaren moeilijker werd om aan leerlingen uit te leggen dat we partijen indelen van links naar rechts. Gelukkig schept een recente studie (Wilders & Baudet, 2019) daar meer duidelijkheid over.

Ik had het mis. In mijn vorige column schreef ik over het verwachte resultaat bij het uitkomen van het rapport van de Staatscommissie parlementair stelsel. Voor mijn gevoel was het onderwijs voor de zoveelste keer even heel erg belangrijk, tot puntje bij paaltje zou komen en toch andere zaken weer belangrijker zijn. Niets bleek echter…